מיר איז גוט — איך בין אַ יתום!
זאָגנדיק יידיש, פֿאַרשטענדלעך רעדט מען וועגן מאׇטל פייסע דעם חזנס, די איבּערצײַטלעכע קלאַסישע קונסט-אַרבעט געשריבן פֿון איינעם פֿון די גרעסטע יידישע שעפֿערס, שלום בן מנחם נחום רבינוביץ [1859-1916] שלום ראַבינאָוויטש, וועמען מיר קענען אונטער דעם פּסעוודאָנים “שלום-עליכם”.
די פּיעסע וועט ווערן אױפֿגעטראָטן אין “יידישפיל”-טעאַטער מיט אַ נײַער ריטמישער מוזיקאַלישער איבעראַרבעטונג מיט אַ קלעזמאָרים-אָרקעסטער און דער גרעסטער יידישער אַקטיאָר יענקל’ה בודו.
די פּיעסע “זכרונות פֿון מאׇטל פייסע דעם חזנס” דערציילט די געשיכטע פֿון עמיגראַציע־שטראָם פון כתרילעווקע, רוסלאנד קיין ניו־יאָרק, פֿאַראייניקטע שטאַטן.
דורך די נאַיִווע אויגן פֿון מאׇטל, דאָס קינד, דער יתום, מיר לערנען וועגן דעם יידישן קהלשן לעבן, די דערצעלונג פֿון אַ יידיש קינד איז צאַרט, רירנדיק, קלוג און קאָמיש.
דורך דעם אױגנבּליק פֿון אַ קליין יידיש קינד [יונתן רוזן] און דעם זעלבן קינד זײַנדיק אַלט [יענקל’ה בודו] לערנען מיר אויף דער וועלט, װאָס איז פֿאַרשווונדן געוואָרן…
