אַ באַרירנדע מִשפָּחֶה דראַמע מיט דער באַטייליקונג פון יוֹנָה אֶליאַן קֶשֶת פון יַעַקֹב גאָרדין רעזשי אַרטור קאָגאַן
די געשיכטע פון מירעלע עפראָס, אַ רייַכע אַלמָנֶה וואָס מאַכט חַתֶונֶה איר זון מיט אַן אָרעם מיידל פון אַ ייחוסדיקער מִשפָּחֶה, און זי בייַט איבער איר לעבנס שטייגער און איר פאַמיליע לעבן
מירעל’ע אפרת, אַ רייַכע סוחֶרטע פון גראָדנע, קומט אָן קיין סלעצק, מיט אירע צוויי זין און באַגלייט פון משָרתים און באַראַטערס, כּדֵי חַתֶונֶה מאַכן איר עלטסטן זון יאָסעלע, מיט שיינדעלע’ן, אַן אָרעמע מיידל נאָר מיט אַן ייחֶוס. אין מירעלעס ערשטע באַגעגעניש מיט אירע מחותָנים, רב נעכומטשע און חַנֶה דבורֶה, גיט זי זיך אַ חֶשבון אַז זי האָט געהאַט אַ טָעֶות. די מענטשן וועלכע האָבן אויסגעזען בייַם שַדכן ווי אָרעמעלייַט נאַר בכָבֶודיקע, זענען ניט אַנדערש ווי קַבצָנים און שנאָרערס, וואָס פּרווון געווינען פון דעם שידֶוך. ווען דער מַצֶב ווערט געפערלעך פאַר איר, איז זי מבַטל דעם שידֶוך און זי גיט אַ באַפעל שאַלמאָנ’ען- וואָס פירט אָן מיט אירע געשעפטן, צוצובינדן די פערד און צוריקקערן זיך קייַן גראָדנע. אָבער יאָסעלע’ס עַקשָנֶות און פעסטקייַט אין אויסקלייַבן זייַן האַרציקע ליבע- מאַכן זי זאָל זיך אונטערגעבן. און טראָץ דעם וואָס זי האַלט ניט אינגאַנצן מיט דעם געדאַנק- באַפעלט זי מ’זאָל באַלד שטעלן די חופֶּה.
מיר קערן זיך אום און געפינען די מִשפָּחֶה מיט דרייַ יאָר שפּעטער, איצטער אין מירעלע’ס שטוב, אין גראָדנע. צוזאַמען מיט שיינדעלע’ן, די כַּלֶּה, קומען אויך די מחותָנים – רב נעכומטשע און חַנֶה דבורֶה. די סלוצקעווע משפָּחֶה האָט גאָרניט געביטן אירע מינהָגים, זיי שטרעבן צו הערשן אויף דער שטוב און אויפן אייגנטום, מיט שיינדעלעס הילף. שיינדעלע וויל איר אומאָפּהענגיקייַט און פרייַהייַט, און מירעלע עפראָס וויל ווייטער הערשן איבער איר היים און אירע געשעפטן אַזוי ווי אַמאָל. שיינדעלע פּראָבירט דערגרייכן איר ווילן מיט יאָסעלע’ס הילף. אין אָנהויב העצט זי אונטער אים און דוניאַ’ן קעגן דעם אָנפירער פון די געשעפטן- שאַלמאָן, נאָכדעם שטופּט זי זיי אונטער צו פאָדערן פאַר זיי די מאַכט איבערן אייגנטום. מירעלע קען מער ניט אויסהאַלטו די שטענדיקע קריגערייַען, גיט זיך אונטער און גיט איבער איר גאַנצער אייגנטום צו אירע זין.
דער צווייטער אַקט עפנט זיך מיט דער גאנצער ענדערונג פון מירעלע עפראָס’עס רייכן און בכָּבֶודיקן הויז. רב נעכומטשע, וואָס איז געוואָרן דער אָנפירער פון די געשעפטן אַנשטאָט שאַלמאָן, קערט זיך אום פון אַ געשעפטו רייַזע שיכֶּור, און ווערט אַנטשלאָפן אין מירעלעס פאָטעל. גאַנץ גיך דערווסט מען זיך אַז ער האָט פאַרלוירן אַכט טויזנט רובל. אויך דוניאַ, דער יינגסטער זין, וועלכער האָט זיך אומגעקערט מיט אַ פּאָר וואָכן צוריק פון אַ צווייטער געשעפטן רייַזע וויל ניט אָפגעבו אַ באַריכט וועגן זיינע געשעפטן און זייַנע הוצָאֶות. פאַר מירעלע’ן איז שווער די נייַע סיטואַציע, אָבער זי קריצט מיט די ציין און האַלט זיך אונטער, ביז ס’קומט אָן שאַלמאָן, וועלכער איז געקומען צו בעטן אַ באַשטייַערונג אויפצובויען אַ נייַעם יידישן שפּיטאָל. אַזוי ווי זי האָט ניט קיין אייגן געלט, איז זי געצווונגען צו בעטן בייַ יאָסעלע’ן ער זאָל איר געבן 200 רובל, זי זאָל ניט פאַרשעמט ווערן פאַר די מענטשן. שיינדעלע און דוניאַ וואָס זעען אין דעם אַרויסגעוואָרפן געלט, דערלאָזן ניט אַז יאָסעלע זאָל איר דאָס געבן. מירעלע געפינט זיך צווישן האמער און צווישן האַק. זי איז מער ניט גרייט אויסצוהאַלטן. זי נעמט צונויף עטלעכע זאַכן, בעט שאַלמאָנע’ן איר געבן אַ מִקלַט אין זייַן שטוב, און פאַרלאָזט איר היים.
ס’גייען אַדורך צען יאָר, מירעלע האָט זיך באַזעצט אין שאַלמאָנס הויז און פירט זייַן בוכהאַלטעריע. אינעם טאָג פון איר אייניקלס ברֹמצווה, שלמֶה’לע, קומט אָן יאָסעלע כּדֵי צו מאַכן שָלֶום מיט מירעלען און איר צוריק אַהיימברענגען. נאָר מירעלע וויל בעסער שיקן די מַתָנֶה פאַר איר אייניקל, און ניט אָנטייל נעמען פּערזענלעך אין דער שִמחֶה. זי איז ניט גרייט צו מאַכן שָלֶום מיט איר מִשפָּחֶה וואָס האָט איר באַליידיקט און דערנידעריקט. יאָסעלע גייט פון איר אַרויס אַ פאַרשעמטער, אָבער שיינדעלע, איר שנור, קען ניט אויסהאַלטן דעם מַצֶב און נעמט אַליין אָן די איניציאַטיוו. עס ארט איר ניט אַז זי איז אַ ניט איינגענעמער גאַסט, זי וויל אַהיימפירן איר שוויגער. אָבער מירעלע לאָזט ניט דערצו. אין אַ שווערן און שטאַרקן קעגנשטעל צווישן ביידע, וואַרפן זיי זיך אין פָּנים זייערע פעלערס און יעדע איינע פון זיי די אייגענע שוואַכקייַטן- אויך שיינדעלע מוז פאַרלאָזן און פירט ניט אויס איר ווילן. נאָך דעם דאָזיקן קעגנשטעל בלייַבט מירעלע אָפּגעשוואַכט, שטאַרק מיד און צעמישט. שלמֶה’לע, דאָס אייניקל, איז דער לעצטער וואָס באַזוכט איר. אין זייַן גלייַכן און קינדערישן אוֹפן איז ער מַצליחַ צו באַרירן די סטרונעס פון איר האַרצן און מיט ליבשאַפט גיט זי זיך אונטער.
באַאַרבעטונג: מרים קיני, איבערזעצונג: צבי שטופלער, דעקאָראַציע דעזייַן: סאַשאַ ליסיאַנשקי, קליידער דעזייַן: דאַליט אינבאַר, באַלייַכטונג דעזייַן: מישאַ טשערניאַווסקי, מוזיק: אַסאַף תַלמודי, סימולטאַנישע איבערזעצונג: לאָראַ סאַהאַר
מיט דער באַטייליקונג (לויטן אַלעף-בייס): יונָה אֶליאַן קֶשֶת , אַנאבעלאַ, דאָרי ענגעל, ישראל טרײַסטמאַן, אַנדריי קאַשקער, מירי ראַגענדאָרפער, יהונתן ראָזען, אורנָה ראָטבערג
באַגלייט מיט אַן איבערזעצונג אויף העברעיש און רוסיש
פון 12.01.14 אָן אין גאַנצן לאַנד אינפֿאָרמאַציע און באַשטעלונגען: 03-5254660 ליניעס 1
https://www.youtube.com/watch?v=videoseries?list=UUdDKGA3PYWpdxL5Eiv_jxjQ&rel=0&fs=1&wmode=transparent
